Tosca is 20-10-2002 in België geboren. Ze werd via broodfokker / handelaar Woefkesranch (kots) bij haar eerste eigenaren terechtgesteld. Die hadden al 2 pitbulls en snel moest Tosca wijken omdat zij zo veel met de Pitbulls zou hebben gevochten...
Ik heb Tosca nu 2 jaar en vindt dit een sterk verhaal, ze heeft nu helemaal geen vecht karakter, maar laat zich ook niet de kaas van haar boterham eten. Avondeten samen met onze 2 poezen gaat prima, Harry mocht haar ook weg duwen bij het avondmaal om een paar happen extra binnen te krijgen, no problem. Tussendoortjes zijn funest: ze schranst snel de hare op en vindt dat ze dan ook recht heeft op de hapjes van de rest, en is bereid daar keihard voor te vechten: gewoon geen tussendoortjes dus als er andere honden in de buurt zijn. Buiten reageert ze naar andere honden bijna altijd relaxed, als er meerdere vreemden luid blaffend op haar afrennen doen we een blokje om. Praatjesmakers zet ze direct op hun plaats. Mensen: ze vindt iedereen leuk, heeft maar een keer echt heel fel en boos gereageerd toen een vriendin (50 kg/1,60m) haar in het Vondelark uitliet en er 2 vage mannen aan kwamen, een van voren en een geniepig via de bosjes van achteren, die hebben echt heel hard gelopen...
In April 2004 besloot ik zelf een Bulterriër te nemen. Ik was 10 jaar geleden verliefd geworden op Gladys, een teef van kennissen. Ik had in 2 relaties samen een Bull gehad en heb van beide Bully's afstand genomen toen de relatie uitging omdat dat voor de honden beter was (een was dierenarts assistent en Mathilde mocht mee naar het werk, de andere woonde in Spaarnewoude waar Spike veel meer vrijheid had dan in mijn destijdige woning Zaandam Centrum / Zuid).
Vera van hondenrecht heeft mij ontzettend goed begeleid met mijn keuze, voorbereid met lectuur en dieet (BARF) en keiharde vragen gesteld waarom ik nou een Bulterriër en überhaupt een hond wou. Ze heeft mij psychisch volledig door de mangel gehaald, alle romantische ideeën die ik over het hebben van een kameraad had onderuit gehaald maar mij toen ik eenmaal Tosca had enorm goede nazorg/advies gegeven. Dankje Vera!
Tosca vond ik via Marktplaats (of hondenrecht destijds geen geschikte Bull had of Vera mij niet als adoptie ouder zag zitten weet ik niet precies meer en laat ik in het midden, Vera is wel terecht heel erg streng bij zoeken geschikte adoptieouders!). Tosca werd verhandeld via ene Michael. Hij was (hoorde ik later) via valse voorwendselen aan Tosca gekomen. Had beloofd eeuwig goed voor haar te zorgen, maar haar redelijk snel weer te koop gezet... Op een zaterdagochtend reed ik naar Westerloo (30 km buiten Antwerpen) om met Tosca kennis te maken. Michael kwam 2 uur te laat, ik heb gelukkig gewacht. Hij liet mij naast het huis wachten en ging alleen achter Tosca halen. Wat een zielig mormeltje bracht hij mij: een uitgemergeld hoopje ellende. Hij strooide een paar brokken over het beton, gaf mij de lijn en ging met potentiële kopers voor het huis waar hij niet meer woonde praten (maar hij hield daar wel 7 honden in de achtertuin die hij 2x in de week kwam voeren en allemaal te koop waren). Ik liep met Tosca achter het huis het veld in, keek haar aan en vertelde haar dat ik een gezonde forse Bulterriër zocht en zij dat niet was. Ze keek me met haar droevige ogen aan, ik nam haar in mijn armen en ze legde haar hoofd in mijn schouder, ik kon geen nee zeggen en was opslag vertederd en verliefd... Voor de vorm heb ik haar met Spike kennis laten maken die mee was omdat ik daar nog een omgangsregeling mee had, ging prima. Michael zijn 40 zilverstukken gegeven en naar huis gereden. In de auto ging het goed met Spike, thuis viel Tosca hem de eerste paar dagen genadeloos aan als hij maar in mijn buurt kwam. Maandag meteen naar de dierenarts, die was zeer pessimistisch of ze het zou halen, vitamine spuit en antibioticum erin. 3 maanden op puppy krachtvoer gezet tot ze weer een normaal gewicht had. Later nog een ontstoken afgebroken tand (dankje Michael) laten trekken.
Met de eerste eigenaren nog contact op moeten nemen om chip op mijn naam te krijgen, wilden pas meewerken toen ik hele misère bij Michael uitlegde. Durfden mij te vragen of ik nog een Pittbull of Stafford voor ze in Holland kon vinden, schande!
Nu heb ik de allerbeste hond van de wereld! Tosca heeft een paar gebruiksaanwijzingen en een rugzakje, maar welk ander dier of mens hebben die niet?
Tosca is kleiner dan de meeste Bully's, mensen vragen vaak of ze een mini is, maar denk dat dit door haar slechte start komt, al heb ik meerdere roodbruine Bully's vaker klein gezien. Een mini gaat geloof ik tot 9 kg en Tosca schommelt rond de 17 kg. Soms vragen Staff eigenaren of ze ook Staff bloed heeft, dit zal wel door haar typische Staff kleuren en zeer gespierde borstkas komen, ik denk het niet maar wie weet. Van de Pitbull angst/vergelijking worden wij helemaal moe...
Via knop Marktplaats hieronder kan je haar foto van toen ik haar kocht zien, ze woonde maanden in een heras hekwerk hok van 1x2 meter met betonnen onderplaat, zonder dak en als speeltje voor een aapje een autoband erin hangend, kijk maar niet, erg triest...
